Terra Sana Málaga

Nadat Patricia en ik onze auto hebben volgeladen met heerlijke boodschappen van de Mercado Central, zie ons berichtje van 14 oktober, werd het tijd om onze buik te gaan vullen. Waar gaan we lunchen? Bij El Pimpi? Dit is de oudste bar bodega van Málaga. Het is heel groot maar dat zie je niet zo omdat het verdeeld is in verschillende ruimten. Ondanks dat je daar heerlijk kunt eten besluiten we om verderop bij Terra Sana te gaan eten. Maar omdat we toch graag Antonio Banderas tegen het lijf willen lopen gaan we dwars door El Pimpi naar de andere kant. Helaas, Antonio is er niet. Wel hangen zijn foto’s met diverse bekende acteurs aan de muur in de bodega. Als we aan de andere kant het restaurant verlaten, zitten we al dichtbij de Calle Alcazabilla waar Terra Sana zit. We ploffen neer op het terras en observeren gniffelend de grote groepen toeristen, waarschijnlijk net uit een bus of van een cruiseschip, die langs ons tafeltje schuiven.

Terra Sana is een geheel ander soort restaurant dan de standaard Spaanse restaurants. Hier staan geen calamares en sardientjes op het menu maar wraps, salades en sapjes. Alles geheel in het teken van vers en gezond eten. De gerechten zijn een mix van verschillende culturen. Het is nog niet gemakkelijk om een keus te maken want de menukaart staat vol met lekkere gerechten. Uiteindelijk kiezen we voor een quesadilla, een tortilla gevuld met 3 soorten kaas en verschillende groenten, daarbij zit nog wat guacamole en creme fraiche. En een heerlijke Indiaase samosa met een sausje van yoghurt en komijn. We eten ieder de helft van elk gerecht zodat we allebei kunnen keuren. We zijn het met elkaar eens: allebei een absolute aanrader. 

Geen maaltijd compleet zonder een toetje. Ook daaruit is de keus niet gemakkelijk, want de zelfgemaakte taartjes lonken allemaal. Ondanks dat de konijntjes roepen: vies hè, kiezen we toch voor de worteltjestaart en omdat chocolade en vrouwen bij elkaar horen ook nog voor een brownie. De carrot cake is heerlijk luchtig en smaakvol. De brownie met chocolade saus en een bolletje vanilleijs zit vol chocolade en dat is lekker maar ook erg aan de zware kant. Denkend aan de calorieën eten we die niet helemaal op.

Zullen we hier nog een bakkie doen of gaan we eerst een stukje lopen en strijken we op een ander terras neer voor de koffie? We willen het eten eerst wat laten zakken en gaan slenterend door de stad. Bij de Plaza de la Constitucion aangekomen valt mijn oog op een Nespresso winkel. Hé, dat is nieuw hier. Kom, ik ga wat cups kopen, roep ik tegen Patries. Of we de limited edition al kennen, vraagt de alleraardigste verkoopster aan ons. Nadat we nee schudden krijgen we allebei een kop koffie aangeboden. Zo, hebben we meteen ons bakkie gedaan. Op weg naar buiten informeren we nog naar George maar die is in het magazijn bezig. Jammer! Onze gezellige damesdag die geheel in het teken van eten stond is ten einde. We hebben afgesproken dit vaker te gaan doen en dan zullen we, speciaal voor jullie, een ander restaurant uit proberen.